Daj życiu płynąć – poczuła cichą zachętę płynącą z własnego wnętrza. Świadomie wskocz do strumienia życia, skoro i tak tam już jesteś. To, co wydaje się twoją decyzją, jest już dokonane. Zawsze było. Więc mądrze poddaj się mocy miłości. Zaufaj, że skoro urodzona – umiesz żyć. Masz bezwysiłkową wręcz gotowość życiową. Puść więc to, co trzymasz tak mocno, tracąc energię na niepotrzebne trzymanie, gdy potrzebne jest zaufanie ponad oczekiwania, przekonania i obawy. Nie blokuj życia. Niech płynie ciałem dostrojonym do nurtu fala za falą, niech płynie lekkością oddechu.
Życie jest tak wielokolorowe, że można się i przestraszyć i zachwycić tą przygodą. Każda barwa rozwarstwia się w mnogość kolejnych odcieni. Każdy kusi, by go doświadczyć, przyłożyć do siebie, obnosić się w nim z rozmachem lub pobyć chwilę skromnie. Po swojemu. Żyć po swojemu to wolność, której nie da się naśladować. Jedyna i niepowtarzalna forma niezniewolona żadnym przykładem. Życie się mieni, pulsuje, składa, rozkłada. Odwagą jest tego doświadczać, przyjmować i oddawać. Mijać w spokoju i zgodzie.
Wolność jako połączenie miłości i mądrości. Miłość nie jest romantyczną mrzonką, mądrość nie jest zbiorem informacji. Miłość nie musi być słodka, a mądrość oczytana. Wolność nie jest kaprysem nastolatka – jest prawem do swobodnego wyrażania siebie w polu życia. Prawdziwie. Intensywnie. Dzień po dniu, w spojrzeniu, słowie, zachowaniu. Miękko i twardo, ostro i czule. Wolność jest tęczą reakcji.
Życie składa się też z ciebie – usłyszała. Jesteś unikanym pierwiastkiem, składnikiem magicznym, bez którego nic nie byłoby takie samo. Jesteś darem wszechświata, cząstką energii. Jesteś – więc po prostu bądź. Śmiało. Od teraz – od zawsze na zawsze.