Grzebiesz się jak mucha w smole, snujesz się jak cień, wiercisz się jakbyś miał robaki w tyłku, śmiejesz się jak głupi do sera…

• Jak kto?
• Jak co?

Dlaczego nie mogę być sobą?!

PORÓWNANIA stosujemy po to, by pójść na skróty, nawykowo z automatu użyć sformułowania, które  znamy ze społecznego obiegu i w efekcie, może nawet nie intencjonalnie, umniejszamy, ośmieszamy kogoś, odbieramy komuś prawo do bycia sobą –  w jej/jego tempie i nastroju tu i teraz – a każemy być innym, lepszym, bo szybszym, weselszym, spokojniejszym, opanowanym…

Porównania stosujemy lekką ręką, rozdajemy wszem i wobec – język bywa wtedy kolorowy i… przemocowy.

• 💧Rani.

… jesteś głupi jak but, biegasz jak ciamajda, wyglądasz jak frajer, patrzysz jak cielę na malowane wrota, robisz to jak fajtłapa, zachowujesz się jak gamoń, co z ciebie za gapa? ćwiczysz jak łamaga, boisz się jak mięczak, przestań siedzieć jak mimoza, piszesz jak kura pazurem, czytasz jak analfabeta, jesz jak niezdara, grasz jak oferma, ryczysz jak ofiara losu, musi być z ciebie taka pierdoła? brzmisz jak sierota, jesteś jak ostatnia łajza, skaczesz jak pajac, mówisz jak przygłup…

a może… jesteś jak twoja matka, gadasz jak twój ojciec…

Można by długo wymieniać i może zgromadzone w takiej skali daje w końcu po uszach na tyle, by usłyszeć, że nie chce się już tego dłużej słuchać?

💧💔Bo boli.

Zostańmy przy porównaniu, że

• ocena jest jak kąsanie a obserwacja jak oddychanie.
• a najwyższą formą ludzkiej inteligencji jest obserwacja bez oceny. (Jiddu Krishnamurti)

• 🌵Kąśliwe oceny:

Grzebiesz się jak mucha w smole, snujesz się jak cień, wiercisz się jakbyś miał robaki w tyłku, śmiejesz się jak głupi do sera – zostają w odbiorcy na lata i kształtują ograniczające przekonania o sobie.

• 🌬️Obserwacje na oddechu:

Robisz to wolniej niż zwykle, masz teraz gorszy czas? ale dziś w tobie dużo energii! coś cię chyba bardzo rozśmieszyło – są zaakcentowaniem, że widzimy odbiorcę z tym, jak się ma i co robi, i z tego miejsca możemy wzbogacić komunikat o naszą dalszą reakcję (asertywną lub empatyczną), która może odnieść się do naszych lub rozmówcy potrzeb bez zbędnej oceny.

• Robisz to wolniej niż zwykle. Potrzebujesz pomocy? (empatia)
• Robisz to wolniej niż zwykle. Martwię się, bo zależy mi na zakończeniu całości na czas. (asertywność)

• Masz teraz gorszy czas? Chcesz pogadać? (empatia)
• Masz teraz gorszy czas? Pytam, bo niepokoi mnie twoje samopoczucie. (asertywność)

• Ale dziś w tobie dużo energii! I trudno ci się skupić na jednej rzeczy? (empatia)
• Ale dziś w tobie dużo energii! Zastanawiam się jak cię zmobilizować do koncentracji. (asertywność)

• Coś cię chyba bardzo rozśmieszyło. Opowiesz mi o tym więcej? (empatia)
• Coś cię chyba rozśmieszyło. Dziwię się, bo liczyłam na poważną rozmowę. (asertywność)

U-ważna komunikacja to świadomy dobór słów z zastosowaniem filtra inteligencji emocjonalnej.

Naprawdę mamy wrażliwe uszy, prawie tak wrażliwe jak serce. 💔

🎶🎶Jaką muzykę grasz dla innych? A dla siebie?

Bo sobie też potrafimy wręczyć nieźle demotywującą wiązankę okrutnych słów, prawda?